Als je zo aan het lopen bent en je doet zoals afgelopen zaterdag een flinke tocht, dan is er een toch een klein probleem: de sanitaire voorzieningen staan niet altijd (of lees eigenlijk: staan nooit) op de plek waar je ze nodig hebt. Zo was het dus dat de laatste 5 km van de Duinenmars, toen we allemaal een witte Sphinx nodig hadden er geen een meer langskwam tot de finish. Dit leverde op zich een vrij hilarisch tafereel op: een van ons galoppeerde bijna naar de finish met een tempo verhoging... De ander riep er achter aan: niet zo hard, want dan hobbel ik zo en moet ik nog extra nodig..., waardoor de andere weer zo hard in een deuk lag dat het moeilijk was de broek droog te houden.
Ziet u het voor zich? Ik ga zo toch maar eens op jacht naar plastuitjes bij de Etos, in de ijdele hoop dat als ik ze op zak heb ik ze nooit zal hoeven gebruiken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten