Er is dus een oplossing, maar wat voor één. Alleen de naam al. Urinelle. Je plast er óf spontaan van in je broek (van het lachen) óf er treedt een acute en algehele plasblokkade op. Dat kan toch niet de bedoeling zijn van deze naam, die ongetwijfeld zorgvuldig overwogen is door een heel team van marketeers en reclamemakers.
Bij het lezen van de gebruiksaanwijzing krijg ik het gevoel dat dit fenomeen weleens uit België zou kunnen komen. Het taalgebruik is hilarisch, als ook de afbeeldingen die er bij staan. Toch klopt er iets niet. Op de afbeeldingen staat een figuur die gebruik maakt van de Urinelle, maar in combinatie met een WC-pot. Ja, als die er stond, zou de hele Urinelle overbodig zijn! Als we kunnen kiezen tussen gedoe met een plastuit en het risico op een natte broek of een WC-pot, dan is de keuze snel gemaakt. Maar goed, als we ooit toch zouden overwegen de Urinelle te gebruiken, dan weten we in ieder geval dat we de wijde opening over Het Genitaal (het lijkt ineens vele malen groter!) moeten plaatsen en deze vervolgens moeten richten op het doel. En als we dan toch het wormvormig aanhangsel nabootsen, kunnen we best naast de pot piesen, dat gebeurt in het echt tenslotte ook vaker wel dan niet ;-)
Ten slotte wordt de potentiële gebruiker van de Urinelle nog gewaarschuwd dat het gebruik van de plastuit in het begin een vreemd gevoel kan geven, waarbij het kokertje warm aanvoelt. Tjonge, hoe zou dat nou komen?!?
Misschien is de Urinelle een kwestie van slechte marketing. Het gebeurt tenslotte regelmatig dat een product iets te onnadenkend in de markt wordt gezet. Denk aan de introductie van de Fiat Croma, jaren nadat Croma bekend stond als bakboter in Nederland. Urinelle wekt bij ons associaties op met onwelriekende lichaamssappen, steegjes met wildplassers en, kijkend naar de afbeeldingen in de gebruiksaanwijzing, zelfs met... afijn vul dat zelf maar in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten