Ik ben van de Grootse Plannen. Dus toen ik een mail ontving van de Novib met daarin de aankondiging van de trailwalker werd ik meteen enthousiast. Honderd kilometer lopen in dertig uur. Moet kunnen. Als achtergrondinformatie geef ik mee dat ik zo weinig mogelijk beweeg, rook als een ketter en 20 kilo overgewicht met me mee zeul.
Ervan uitgaande dat er niemand zo krankzinnig zou zijn als ik, opperde ik dit briljante idee op het werk. En tot mijn verbijstering ging het een eigen leven leiden. Vrouw nummer één zei meteen "Okee". Vrouw nummer twee (geronseld door vrouw nummer één) gaf als verklaring dat ze in een Yes-Man periode zit en dus overal ja tegen zegt. En vrouw nummer drie hoefde slechts in haar agenda te kijken of ze het weekend van 26 juni wel tijd zou hebben. Dat had ze.
En nu zit ik hier. Met 100 kilometer in de benen in de afgelopen 2 weken, dat dan weer wel. Niets beter dan acute doodsangst om me aan het oefenen te krijgen. Ik heb ons zowaar net ingeschreven. Precies voor 15 maart om de felbegeerde EHBO kit in het bezit te krijgen, een kado voor hen die zich op tijd aanmelden. Waanzin.
Zij die wandelend sterven gaan, groeten u.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten