Training en herstel

Met de ruim 60 kilometer van gisteren, Hemelvaart, zit de training voor de Trailwalker er op. Wat nog volgt zijn trainingsloopjes met een maximum van 20 kilometer en dan zal het, over 3 weken, moeten gebeuren.

De laatste training heeft aan deze kant geresulteerd in een zere knie, oprukkende hitte uitslag, 1 hele blaar en een overmannende vermoeidheid. Vandaag, the day after, heb ik afwisselend doorgebracht omringd door smeerseltjes, en slapen en wat werken. En toch voel ik me dik in orde.

Wij oefenden voor het eerst samen met ons support team, en familie :-). Wat een zegen, zo'n support team. Ted verandert direct in een Oppermoeder. "Een banaan? Een pannenkoek? Wat salade? Wat wil je op je broodje? Je moet wel eten!" En Koen is er voor de bemoedigende woorden, de tips (loop alsof de pijn er niet is) en de massage. Precies als op het werk houdt hij het team bij elkaar. De rotsvaste overtuiging van de heren na afloop dat we de 100 kilometer gaan uitlopen sterkt ons ook, en daarmee is de strijd al voor de helft gestreden, vertrouwen is alles.

Nog 3 weken en dan is het zo ver. Honderd kilometer in dertig uur. Met het schema van Koen in de hand weten we precies wat we moeten doen. Het is spannend, het is eng en we verheugen ons er op. Na alle trainingsuren zijn we er klaar voor. Kom maar op!